Αλεξάνδρα ΚορδόσηΣυμβουλευτική Ψυχολόγος / Ψυχοθεραπεύτρια (MA.,BSc.)

Τι περιλαμβάνει η Ψυχοθεραπευτική διαδικασία;

Αυτό που είναι απαραίτητο προκειμένου να ξεκινήσει μία ψυχοθεραπευτική διαδικασία (βραχυπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη), είναι αυτός που ζητά βοήθεια να έχει ένα ξεκάθαρο ψυχοθεραπευτικό αίτημα από τη διαδικασία. Αυτό σημαίνει ότι ο θεραπευόμενος  έχει κάποια βασική επίγνωση της ανάγκης να έρθει σε επαφή με κάποιον ειδικό. Δεν είναι δυνατόν να απευθυνθεί στον ειδικό κάποιος άλλος εκ μέρους αυτού που έχει ανάγκη. Ο ρόλος του ψυχοθεραπευτή δεν είναι να "πείσει" κάποιον ότι χρειάζεται βοήθεια, αλλά ο ίδιος ο άνθρωπος να αισθανθεί ότι έχει ανάγκη για βοήθεια, ακόμα και αν δε του είναι ξεκάθαρο ούτε τα συγκεκριμένα αίτια που τον καθιστούν ευάλωτο, ούτε το πώς ακριβώς μπορεί να βοηθήσει η ψυχοθεραπεία. Είναι απαραίτητο όμως σε κάθε περίπτωση να υπάρχει η ατομική κινητοποίηση του ενδιαφερόμενου στο να ζητήσει ο ίδιος βοήθεια. Αυτό φυσικά δεν αφορά στα παιδιά και τους νεαρούς εφήβους, αλλά τους ενήλικους ανθρώπους, δεδομένου ότι δεν έχει διαταραχθεί σημαντικά η αίσθηση της πραγματικότητας τους (όπως στη περίπτωση των διαταραχών του ψυχωσικού φάσματος) και έτσι θεωρείται σε κάθε περίπτωση σεβαστή η κρίση και η αυτονομία τους.

Η ψυχοθεραπευτική διαδικασία ξεκινάει από τη πρώτη επαφή με το Ψυχολόγο, στο χώρο που αυτός δέχεται. Αυτό που είναι ιδιαίτερα σημαντικό στη πρώτη επαφή, είναι αυτός που ζητά βοήθεια, να αναφέρει τα κυριότερα προβλήματα που τον φέρνουν σε επαφή με τον ειδικό και να αισθανθεί ότι ακούστηκαν οι προβληματισμοί του σε ένα κλίμα κατανόησης και εμπιστοσύνης. Εάν λειτουργήσει θετικά αυτή η πρώτη βάση, τότε η θεραπευτική δυάδα (Ψυχολόγος και θεραπευμένος) μπορεί να προχωρήσει στη σύναψη ενός "θεραπευτικού συμβολαίου", μία άγραφη συμφωνία δηλαδή, για τους στόχους τις δουλειάς και τις βασικές προϋποθέσεις αυτής. Θεραπευτής και θεραπευόμενος θα συμφωνήσουν το πόσο συχνά θα βρίσκονται (συνήθως μία φορά την εβδομάδα για διάρκεια 50 – 60 λεπτά), για περίπου πόσο καιρό θα βλέπονται (ή μπορεί να παραμείνει ανοιχτό το διάστημα προς επανεξέταση), την οικονομική αμοιβή του θεραπευτή, τον τρόπο πληρωμής και οτιδήποτε άλλο μπορεί να χρειάζεται να συμφωνηθεί και από τις δύο πλευρές προκειμένου να δουλέψουν οι δύο άνθρωποι μαζί. Ο θεραπευόμενος μπορεί να συλλέξει πληροφορίες γύρω από τα προσόντα του θεραπευτή και να υποβάλλει τις απορίες και τους προβληματισμούς που τυχόν έχει.

Στη πορεία της θεραπευτικής διαδικασίας, ο στόχος είναι ο θεραπευόμενος να αισθανθεί σταδιακά έτοιμος να εκφράσει τις βαθύτερες δυσκολίες και ανησυχίες του, να μοιραστεί με το θεραπευτή πράγματα που πιθανώς να μην έχει εκμυστηρευτεί ποτέ σε κανέναν. Ο θεραπευτής θα είναι ένας καλός ακροατής αρχικά (ας μη θεωρήσουμε δεδομένο ότι σε όποιον μιλάμε ακουγόμαστε!) και στη συνέχεια με τις παρεμβάσεις του θα ανακουφίσει το θεραπευόμενο και θα τον βοηθήσει να εμβαθύνει ακόμα περισσότερο στα προβλήματα του, να νιώσει διαφορετικά, να σκεφτεί εναλλακτικές λύσεις και απώτερα να δοκιμάσει νέους τρόπους διαχείρισης των προβλημάτων του. Κάθε σχέση θεραπευόμενου – θεραπευτή είναι μοναδική και το τι ακριβώς θα επακολουθήσει στη θεραπευτική διαδικασία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ιδιαιτερότητες του θεραπευομένου και του θεραπευτή και το πώς αυτοί μπορούν να δουλέψουν.